عشق

آی مردم!

آی آنها که دم از عشق میزنید ،آنها که گمان میبرید عاشقید آنها که می خواهید

ازعشق بدانید ،....

بیایید ،

بیایید و بشنوید تا برایتان بگویم...

برایتان بگویم از زیباترین ومقدس ترین واژه هستی ، از عشق،که این روز ها هر کسی به خود

اجازه می دهد تا از آن سخن در دهد.

آی آنها که گمان میکنید عاشقید بیایید خود را بسنجیم و بر میزان عشق عرضه کنیم تا دریابیم

که چقدر پندارمان درست بوده ...

بیایید با هم زیباترین جلوه ء عشق را از ازل تا ابد مرور کنیم .

بیایید چشم بگشاییم ،دیدگانمان را از خواب بشوییم ،"جور دیگر ببینیم " تا شاید بفهمیم که

عشق چیست ؟؟؟

بیایید در کنار هم پرده ای از تبلور عشق کل هستی را بخوانیم و برگی از خاطرات پر رنگ عالم را

 در نظر آوریم و نغمه های خوش آهنگ عاشقی را بشنویم ..تا شاید وفقط شاید بتوانیم قطره ای

 از دریا را بچشیم ....نه..نه..نه! غلط گفتم چشیدن یک قطره هم کار ما نیست ...

بهتر است بگویم ببینیم.

ببینیم و آنگاه در مورد خود قضاوت کنیم....

و حسین عین است،عین عشق ،عین عقل ...

کلمه ء عشق با او معنا می یابد، با او آغاز می شود و به او ختم .

و او عشق را به نمایش می گذارد ،در سراسر زندگی ، در تمام ابعاد ش ،در لحظه لحظه عمرش

 و با ذره ذره ء وجودش...

حسین(ع ) سرمشق است وباید جامعه را مشق عشق بیاموزد تا ابد الدهر .

بیاموزد که زندگی به تمامی شور است وعشق است وهیجان ...

باید بیاموزد که در مقابل دوست ،"من " معنی ندارد ، که هر چه هست اوست .

آری حسین(ع ) برای او جشن بر پا می کند ، جشن خون ...خونها را بطرف آسمان می پاشد ...

تا از یار بطلبد که هدیه اش رابپذیرد و قربانیش مقبول افتد...

تا با رسا ترین فریاد، فریاد عمل ، بانگ بر آورد عاشق شوید ، عاشق شوید تا آنچه را که نادیدنیست ببینید ، تا همه و همه را زیبایی وفقط زیبایی ببینید .

تا ثابت کند زیباترین رنگ برای تعریف عشق رنگ سرخ است .

تا بدانیم که عشق و عقل بر هم منطبقند و نه تنها تقابل که تفارق هم ندارند .

آری او از هر چه داشت دل برید هرآنچه از جان عزیز تر بود تقدیم یار کرد و 

                                                                             "پسندید آنچه را جانان پسندید"

وحال از خود می پرسم که من چقدر عاشقم وپاسخ می گیرم که هیچ وکمتر از آن .